Later, met uitgegroeide planten.
Enkele details.
Enkele bewoners.
zaterdag 23 april 2011
Enkele foto's van m'n 125x70x70-bak.
Helemaal in het begin.
Later, met uitgegroeide planten.
Enkele details.
Enkele bewoners.
Later, met uitgegroeide planten.
Enkele details.
Enkele bewoners.
vrijdag 22 april 2011
Eén Zeer Frustrerende Zomer
Verleden zomer was een zeer frustrerende tijd.
Ten eerste wilde ik van mijn bak af van 125x70x70 en wel zo dringend mogelijk. Want die bak zat vol ontwerpfouten. Om te beginnen waren de pompuitgangen tegenover elkaar geplaatst - contradictorisch aan gemaakte afspraken, overigens - waardoor de stroming in mijn aquarium volledig in de knoop raakte en deze stroming hield het vuil op m'n substraat i.p.v. het naar m'n filter te doen afdrijven. Daarnaast waren de filters zó ontworpen dat de witte filterwatten (de enige zaken die je geregeld moet vervangen in een biologische filter) onderaan m'n aquarium zaten. Terwijl ik in een rolstoel zit. Ook de dubbele dakbedekking, bestaande uit zwart en doorschijnend glas met de lampen die ertussen lagen, was voor mij een ware ramp omdat ik maar één bruikbare arm en hand heb. En, telkens als ik mijn vissen voederde, had ik de eer om heel mijn lampeninstallatie terug te leggen.
Wat dit betreft, is het belangrijk nog op te merken dat de 125x70x70-bak is de laatste bak is geweest (na nog een vroegere miskleun) die ik heb laten ontwerpen door aquariumspecialisten. Die mensen weten duidelijk niet waar ze mee bezig. De vervangbak voor de 125x70x70-bak (m'n 160x80x80-bak) heb ik zelf ontworpen evenals het filtersysteem en het geheel bevalt me stukken beter. Ik ben erin geslaagd m'n bak volledig onderhoudsvrij te maken op de wekelijkse waterverversing na en eens in de twee weken moet ik het plukje witte filterwat vervangen, maar dit ligt nu bovenaan i.p.v. onderaan m'n filter.
Daarnaast was de bak ook kapot door een niet te stuiten algenplaag. De exacte reden is nooit gevonden. Maar, m'n lijst met verdachten is zeer lang: CO2, vloeibare plantenvoeding en een voedingsbodem hebben zoveel voedingsstoffen in het water geloosd dat m'n nochtans rijkelijke plantenbestand het niet konden opnemen en het de algen wel moest voeden. Hierop lagen nog een paar peperdure T5-aquariumlampen en de pret kon niet meer op.
Wat was er gebeurd? Wel, als je in geen twintig jaar een aquarium hebt aangeraakt, gaat een mens zich informeren bij een aquariumhandelaar om te horen wat hij nodig heeft om tegenwoordig een gezond en succesvol aquarium te houden. Niet dat ik het niet wist. In mijn jeugd ben ik gedurende tien jaar intensief met aquaria bezig geweest en ik wist heus wel hoe je een aquarium gezond en succesvol kunt krijgen. Maar, die wetenschap is dan al twintig jaar oud, en ik wilde weten hoe men er nu over dacht. En, ik ben overhaald door de handelaar om alles te kopen wat men tegenwoordig 'in een aquarium mnoet doen'. Het resultaat van dit experiment waren algen, algen en nog eens algen. Eender hoeveel water ik ververste en nitraat-waarden van <5.
Ondertussen heb ik teruggegrepen naar m'n oude recepten om een aquarium te houden en het resultaat bevalt me stukken beter.
Daarnaast moest ik niet de beloofde 6 tot 8 weken wachten op m'n nieuwe 160x80x80-bak, maar in totaal 6 maanden. Dit had vreselijke gevolgen voor m'n visjes, die tijdelijk waren ondergebracht in m'n 180x70x80-bak, ofwel m'n Tanganyika-bak. Want die bak was volledig kaal; er lag zelfs geen substraat in. En, in plaats van de beloofde 1 tot 2 weken, moesten zij in dergelijke omstandigheden leven, langer dan drie maanden. Doordat m'n Tanganyika-bak geen schuilplaatsen had, was deze tijd zeer stresserend voor de visjes. Het resultaat was dan ook dat ze ziek werden. Net toen Eric op reis was, natuurlijk. En aangezien m'n aquariumwinkel buiten het bereik lag van m'n rolstoel, kon ik ook geen hulp of bijstand verwachten uit die hoek. Aangezien ik niets van visziekten ken (omdat mijn visjes in het verleden zo goed als nooit ziek werden), wist ik niet hoe deze ziekte te bestrijden. Te meer omdat het ziektepatroon niet bacteriologisch leek (maar wel was, zoals ook ik ontdekte toen Eric terug thuis was en we antibiotica gebruikten om de ziekte te stoppen).
Dit alles leidde tot het einde van de werkrelatie met m'n aquariumhandelaar. Ik heb er ondertussen een andere (het Antwerps Cichliden Centrum) en die man houdt z'n visjes op juist dezelfde wijze als Eric en ik. Géén additieven, werken met waterverversingen alleen.
Ten eerste wilde ik van mijn bak af van 125x70x70 en wel zo dringend mogelijk. Want die bak zat vol ontwerpfouten. Om te beginnen waren de pompuitgangen tegenover elkaar geplaatst - contradictorisch aan gemaakte afspraken, overigens - waardoor de stroming in mijn aquarium volledig in de knoop raakte en deze stroming hield het vuil op m'n substraat i.p.v. het naar m'n filter te doen afdrijven. Daarnaast waren de filters zó ontworpen dat de witte filterwatten (de enige zaken die je geregeld moet vervangen in een biologische filter) onderaan m'n aquarium zaten. Terwijl ik in een rolstoel zit. Ook de dubbele dakbedekking, bestaande uit zwart en doorschijnend glas met de lampen die ertussen lagen, was voor mij een ware ramp omdat ik maar één bruikbare arm en hand heb. En, telkens als ik mijn vissen voederde, had ik de eer om heel mijn lampeninstallatie terug te leggen.
Wat dit betreft, is het belangrijk nog op te merken dat de 125x70x70-bak is de laatste bak is geweest (na nog een vroegere miskleun) die ik heb laten ontwerpen door aquariumspecialisten. Die mensen weten duidelijk niet waar ze mee bezig. De vervangbak voor de 125x70x70-bak (m'n 160x80x80-bak) heb ik zelf ontworpen evenals het filtersysteem en het geheel bevalt me stukken beter. Ik ben erin geslaagd m'n bak volledig onderhoudsvrij te maken op de wekelijkse waterverversing na en eens in de twee weken moet ik het plukje witte filterwat vervangen, maar dit ligt nu bovenaan i.p.v. onderaan m'n filter.
Daarnaast was de bak ook kapot door een niet te stuiten algenplaag. De exacte reden is nooit gevonden. Maar, m'n lijst met verdachten is zeer lang: CO2, vloeibare plantenvoeding en een voedingsbodem hebben zoveel voedingsstoffen in het water geloosd dat m'n nochtans rijkelijke plantenbestand het niet konden opnemen en het de algen wel moest voeden. Hierop lagen nog een paar peperdure T5-aquariumlampen en de pret kon niet meer op.
Wat was er gebeurd? Wel, als je in geen twintig jaar een aquarium hebt aangeraakt, gaat een mens zich informeren bij een aquariumhandelaar om te horen wat hij nodig heeft om tegenwoordig een gezond en succesvol aquarium te houden. Niet dat ik het niet wist. In mijn jeugd ben ik gedurende tien jaar intensief met aquaria bezig geweest en ik wist heus wel hoe je een aquarium gezond en succesvol kunt krijgen. Maar, die wetenschap is dan al twintig jaar oud, en ik wilde weten hoe men er nu over dacht. En, ik ben overhaald door de handelaar om alles te kopen wat men tegenwoordig 'in een aquarium mnoet doen'. Het resultaat van dit experiment waren algen, algen en nog eens algen. Eender hoeveel water ik ververste en nitraat-waarden van <5.
Ondertussen heb ik teruggegrepen naar m'n oude recepten om een aquarium te houden en het resultaat bevalt me stukken beter.
Daarnaast moest ik niet de beloofde 6 tot 8 weken wachten op m'n nieuwe 160x80x80-bak, maar in totaal 6 maanden. Dit had vreselijke gevolgen voor m'n visjes, die tijdelijk waren ondergebracht in m'n 180x70x80-bak, ofwel m'n Tanganyika-bak. Want die bak was volledig kaal; er lag zelfs geen substraat in. En, in plaats van de beloofde 1 tot 2 weken, moesten zij in dergelijke omstandigheden leven, langer dan drie maanden. Doordat m'n Tanganyika-bak geen schuilplaatsen had, was deze tijd zeer stresserend voor de visjes. Het resultaat was dan ook dat ze ziek werden. Net toen Eric op reis was, natuurlijk. En aangezien m'n aquariumwinkel buiten het bereik lag van m'n rolstoel, kon ik ook geen hulp of bijstand verwachten uit die hoek. Aangezien ik niets van visziekten ken (omdat mijn visjes in het verleden zo goed als nooit ziek werden), wist ik niet hoe deze ziekte te bestrijden. Te meer omdat het ziektepatroon niet bacteriologisch leek (maar wel was, zoals ook ik ontdekte toen Eric terug thuis was en we antibiotica gebruikten om de ziekte te stoppen).
Dit alles leidde tot het einde van de werkrelatie met m'n aquariumhandelaar. Ik heb er ondertussen een andere (het Antwerps Cichliden Centrum) en die man houdt z'n visjes op juist dezelfde wijze als Eric en ik. Géén additieven, werken met waterverversingen alleen.
woensdag 20 april 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)